Κυριακή 3 Ιουνίου 2012

Δ. ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΚΑΙ ΒΙΑ


5ο απόσπασμα από έρευνα της ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΣΟΥΜΠΑΣΗ


Η ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ & ΟΙ ΕΦΗΒΟΙ
Οι επιπτώσεις της τηλεοπτικής βίας και
της βίας του διαδικτύου επηρεάζουν τη συμπεριφορά
των εφήβων προς τη βία

Δ. Τηλεόραση και βία

Στη σημερινή εποχή η εκπαίδευση των εφήβων δεν προέρχεται μόνο από τους γονείς, από το άμεσό του περιβάλλον, από το Σχολείο, αλλά και από την τηλεόραση την οποία παρακολουθεί καθημερινά.
Η τηλεόραση επηρεάζει αρνητικά τη συμπεριφορά των εφήβων αναπτύσσοντάς τους πραγματική βία μέσα από :
  • Ταινίες βίας, τρόμου, πολέμου, θρίλερ.
  • Από διάφορες εκπομπές.
  • Από ριάλιτι, όπου πολλές φορές επικρατεί ένταση σε σημείο προβολής βίας.
  • Από διαφημίσεις, οι οποίες προβάλλουν τον νεοπλουτισμό, τη βία.
  • Από videoclips μουσική. Ντυμένοι σαν βρυκόλακες, τέρατα, με αλυσίδες και όχι μόνο εμφανίζονται οι τραγουδιστές, όπου δημιουργούν περίεργα πρότυπα μίμησης.
  • Από καρτούν (κινούμενα σχέδια,) όπου προβάλλονται τέρατα, δράκουλες κ.ά.
  • Από δελτία ειδήσεων, που παρουσιάζονται με τρομακτικό τρόπο, δείχνοντας σκληρές, απάνθρωπες σκηνές, προσπαθώντας να ελκύσουν το ενδιαφέρον του εκάστοτε τηλεθεατή.


Όσο περισσότερο οι έφηβοι βλέπουν βίαιες εικόνες στην τηλεόραση, τόσο περισσότερο εμφανίζουν επιθετικότητα

Η σχέση μεταξύ της προβολής βίας από την τηλεόραση και της επιθετικής συμπεριφοράς του εφήβου έχει ερευνηθεί στο παρελθόν και εξακολουθεί να ερευνάται -ακόμα και σήμερα εντονότατα- αποδεικνύοντας τη συνάφεια που υπάρχει μεταξύ τους.
Η Μ. Χρηστάκη Παιδοψυχίατρος-Ψυχίατρος Παιδιών και Εφήβων αναφερόμενη σε έρευνες σχετικά με τις επιδράσεις της τηλεόρασης σε παιδιά και εφήβους επισήμανε -όσον αφορά τις αρνητικές επιδράσεις της τηλεόρασης προς αυτά- τα κάτωθι :
·         Αύξηση επιθετικής συμπεριφοράς, απευαισθητοποίηση στην βία.
·         Διαστρέβλωση της πραγματικότητας, καλλιέργεια κλίματος φόβου, ανασφάλειας.
·         Καλλιέργεια αρνητικών προτύπων.
·         Συμβάλλει στην αύξηση των διαταραχών διατροφής, παχυσαρκία, ψυχογενής ανορεξία.
·         Πρόωρη σεξουαλική αφύπνιση των εφήβων.
·         Καλλιέργεια ρατσιστικών ιδεών όσο αφορά το φύλλο, την καταγωγή, την σεξουαλική προτίμηση.
·         Διάδοση της κατανάλωσης αλκοόλ και τοξικών ουσιών γενικά (τσιγάρο, ναρκωτικά).
Χρηστάκη (M). http:www.mariachristaki.gr.  Printed on 08.06.11.
Η τηλεόραση καλλιεργεί μοντέλα συμπεριφοράς. Η βία σε ταινίες και βιντεοπαιχνίδια προωθεί την επιθετικότητα στους εφήβους. Έρευνα των Ινστιτούτων Εθνικής Υγείας των ΗΠΑ συμπεραίνει ότι : «Η συχνή παρακολούθηση σκηνών βίας σε ταινίες, τηλεόραση και βιντεοπαιχνίδια «αναισθητοποιεί» τους εφήβους προς τη βία και προκαλεί επιθετικότερη συμπεριφορά». H βία σε ταινίες και βιντεοπαιχνίδια προωθεί την επιθετικότητα στους εφήβους». Tvxsteam. http://www.tvxs.gr [19/10/2010].
Αρκετές έρευνες έχουν υποδείξει πως η έκθεση των εφήβων στη βία από την τηλεόραση επηρεάζει τον τρόπο επεξεργασίας των συναισθηματικών αντιδρά-σεων του εγκεφάλου. Οι έρευνες αποδεικνύουν ότι η μακρά έκθεση σε εικόνες βίας δημιουργούν μια ανεκτικότητα και μια ταύτιση στις βίαιες πράξεις. Οι έφηβοι που εκτίθενται διαρκώς σε σκηνές βίας στην τηλεόραση έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να αναπτύξουν επιθετική συμπεριφορά. Κατά κάποιο τρόπο η βία που προβάλλεται μέσω των ΜΜΕ καθιστά τους εφήβους λιγότερο ευαισθητοποιημένους απέναντι σε βίαιες πράξεις.
Υπάρχουν άλλοι ερευνητές που πιστεύουν ότι η τηλεόραση δεν δημιουργεί τη βία στους εφήβους, παρά μόνο όταν υπάρχει προδιάθεση. Θεωρείται φυσικό να είναι κάποιοι άνθρωποι πιο ευαίσθητοι από άλλους στην επιρροή και μάλιστα της τηλεόρασης.
Έρευνα, υπό τον δρα Τζόρνταν Γκράφμαν των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας των ΗΠΑ, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό νευροεπιστήμης Social Cognitive and Affective Neuroscience. Πραγματοποίησε πειράματα σε 22 αγόρια ηλικίας 14 έως 17 ετών και διαπίστωσε ότι όσο περισσότερες βίαιες σκηνές παρακολουθούσαν σε μια οθόνη, τόσο πιο απαθείς γίνονταν σταδιακά οι εγκεφαλικές αντιδράσεις τους στη βία που έβλεπαν.  Tvxsteam. http://www.tvxs.gr (19/10/2010).
Μελετήθηκαν οι αντιδράσεις του εγκεφάλου αυτών των εφήβων, την ώρα που αυτοί παρακολουθούσαν clip διάρκειας τεσσάρων δευτερολέπτων με βίαιες πράξεις που είχαν ληφθεί από 60 διαφορετικές ταινίες. Διαπιστώθηκε ότι, όσο οι έφηβοι εκτίθενται σε ολοένα περισσότερη βία με το πέρασμα του χρόνου, τόσο μειώνονται οι συναισθηματικές αντιδράσεις στον εγκέφαλό τους, αλλά και στο δέρμα τους (όπως κατέγραψαν ηλεκτρόδια συνδεμένα στα δάχτυλα των χεριών τους).
Επομένως με την πάροδο του χρόνου έκθεσης σε περισσότερη βία διαπιστώ-νεται ότι οι έφηβοι εθίζονται να ανέχονται όλο και περισσότερο τη βία.


Μελέτες και έρευνες βασισμένες στην παρακολούθηση εφήβων πάνω από μια ώρα τηλεόραση την ημέρα

Αμερικανοί ερευνητές επισημαίνουν τις μακροπρόθεσμες επιδράσεις της τηλε-οπτικής βίας στους εφήβους, με την εμφάνιση επιθετικής συμπεριφορά τους στην ενήλικη ζωή τους.
Σύμφωνα με μια ομάδα ψυχολόγων με επικεφαλής τον Δρ Τζέφρι Τζόνσον του Πανεπιστημίου Columbia και του Ινστιτούτου Ψυχιατρικής της Πολιτείας της Νέας Υόρκης, οι έφηβοι και οι νέοι που ξοδεύουν περισσότερο από μία ώρα την ημέ-ρα μπροστά στην τηλεόραση, έχουν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν επιθετικότητα αργότερα. 
Οι έρευνες αυτές δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Science και αναφέρονται στην αντιμετώπιση των μακροπρόθεσμων επιπτώσεων της τηλεόρασης στη συμπεριφορά των ενηλίκων. Αυτή η έρευνα διεξήχθη κατά τη διάρκεια μιας περιόδου 18 ετών από την εφηβεία στην ενηλικίωση με περισσότερους από 700 νέους.  Les infos du mois - mars 2002. http:/www./telesatellite.com.
Στη μεθοδολογία της η έρευνα ασχολήθηκε με τρεις ομάδες. Η πρώτη ομάδα παρακολουθούσε λιγότερο από μία ώρα τηλεόραση την ημέρα, η δεύτερη ομάδα μία έως τρεις ώρες και η τρίτη ομάδα πάνω από τρεις ώρες. Η επιθετικότητα των ομάδων αξιολογήθηκε μέσω συνεντεύξεων (4 συνεντεύξεις σε 18 χρόνια με τη νεολαία και τις μητέρες τους) και από την ανάλυση των αρχείων σύλληψης από την αστυνομία και τα ποινικά μητρώα. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι υπάρχει συνάφεια του χρόνου μπροστά στην τηλεόραση και του ποσού που απορροφάται από τη δημοσιότητα της τηλεοπτικής βίας προς τους νέους.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι μόνο το 5,7% των εφήβων που ξοδεύουν λιγότερο από μία ώρα κάθε ημέρα παρακολουθώντας τηλεόραση διαπράττουν βίαιες πρά-ξεις στα τέλη της εφηβείας τους  και στις αρχές της ενηλικίωσής τους, έναντι 22,5% αυτών που παρακολουθούσαν τηλεόραση από μία έως τρεις ώρες και 28,8% εκείνων που παρακολουθούσαν περισσότερες από τρεις ώρες.
Επομένως τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας μας αποδεικνύουν ότι όσο μεγαλύτερος είναι ο χρόνος που περνούν οι έφηβοι στην τηλεόραση βλέποντας βίαιες σκηνές, τόσο περισσότερο αυξάνονται οι βίαιες πράξεις τους. Στο ίδιο συμπέρασμα καταλήγουν οι περισσότεροι ερευνητές.
Οι ψυχολόγοι Craig Anderson και Brad Bushman, (του τμήματος της ψυχολογίας του πανεπιστημίου του Κράτους Iowa), υπογραμμίζουν την εμβέλεια αυτής της μελέτης θεωρώντας ότι η έκθεση στην τηλεόραση, κατά τη διάρκεια της εφηβείας και στην αρχή της ενήλικης ηλικίας συνδέεται με την μεταγενέστερη επίθεση των ενηλίκων. Οι έρευνες αυτές έρχονται σε αντίθεση με την κοινή αντίληψη που σύμφωνα με την οποία η βία μέσω των ΜΜΕ δεν έχει επιπτώσεις παρά στα παιδιά. Les infos du mois - mars 2002. http:/www./telesatellite.com.
Αρκετοί ερευνητές, όπως οι Freedman, 1984. Cook et.al.,1983, Tedeschi & Felson, 1994 αμφισβητούν τα πειράματα που γίνονται στα εργαστήρια επειδή εκεί οι έφηβοι παρακολουθούν για παράδειγμα τηλεοπτικές ταινίες που προβάλλουν βία και ότι γι’ αυτό έχουν την τάση να συμπεριφέρονται πιο επιθετικά από ότι τα άτομα σε ελεγχόμενες ομάδες. Για παράδειγμα, όταν προβάλλεται μια ταινία με περιεχόμενο βίας σε μια ομάδα ατόμων στο εργαστήριο, ενδέχεται αυτός που κάνει το πείραμα να περάσει ένα μήνυμα υπέρ ή κατά της επιθετικότητας για τη στάση τους απέναντι στην επιθετικότητα. Les infos du mois - mars 2002. http:/www./telesatellite.com.
Τρεις βασικοί κίνδυνοι σχετίζονται με την επανειλημμένη παρακολούθηση βίαιων τηλεοπτικών εικόνων, σύμφωνα με Mediascope, National Television Violence Study. "Κλείστε τις τηλεοράσεις και βάλτε μουσική". (http://apps.facebook. com/causes/192014) :
·         Εκμάθηση επιθετικής νοοτροπίας και συμπεριφοράς
·         Απευαισθητοποίηση στις βίαιες συμπεριφορές της πραγματικής ζωής
·         Ανάπτυξη του φόβου να καταστούν θύματα βίας
Γενικά οι ερευνητές καταλήγουν ότι η προβολή της βίας στις τηλεοπτικές ταινίες επηρεάζει τους τηλεθεατές-εφήβους. Επιπλέον ότι η τηλεόραση έχει μεγάλη δυνατότητα εκμάθησης επιθετικής νοοτροπίας και συμπεριφοράς προς τους εφήβους, η οποία μπορεί να τους δημιουργεί μια ανοχή στις βίαιες συμπεριφορές μέσα στο κοινωνικό σύνολο. Πολλές έρευνες έχουν καταλήξει ότι τα ΜΜΕ έχουν σημαντικές ευθύνες στην εκδήλωση επιθετικών συμπεριφορών και την ανάπτυξη επιθετικών στάσεων πολλών παιδιών, εφήβων και ενηλίκων.
Το Center for Media and Public Affair. (Surgeon General, 1972; National Institute of Mental Health, 1982; American Psychological Association, 1992), πραγματοποίησε δύο μεγάλες έρευνες που αφορούν τη σχέση της επιθετικότητας των παιδιών και της βίας που προβάλλεται από τα ΜΜΕ. Η πρώτη αφορούσε σε 67 έρευνες που περιελάμβανε περισσότερα από 30.000 άτομα (Andison, 1977) και η δεύτερη 230 μελέτες που αφορούσαν περίπου 100.000 άτομα (Hearold, 1986). Και οι δυο κατέληξαν σε κοινά συμπεράσματα: Πρώτο, υπάρχει μια σαφής σχέση μεταξύ της προβαλλόμενης τηλεοπτικά βίας και της συμπεριφοράς. Δεύτερο, η παρακο-λούθηση βίαιων προγραμμάτων δεν αυξάνει μόνο την επιθετική συμπεριφορά, αλλά σχετίζεται με την εκδήλωση αρχέγονων προ-κοινωνικών συμπεριφορών.
Ο Daniel Peraya παρουσιάζει τα αποτελέσματα μιας έρευνας του Μαrcel Frydman, ο οποίος ερεύνησε τις επιπτώσεις της βίας που προβλήθηκε σε ταινία σε παιδιά και σε εφήβους και εξέτασε την αποτελεσματικότητα των διαφόρων στρατηγικών στήριξης (παρουσίαση της ταινίας, συζήτηση και απολογισμό μετά την παρακολούθηση, εισαγωγή στη γλώσσα φιλμ) ότι δηλ. μπορεί να περιορίσει την επιθετική συμπεριφορά από τέτοιου είδους θεάματα. Συζητώντας για τη θέση ότι η προβαλλόμενη βία ακολουθείται από μια επιθετική συμπεριφορά των νέων, ο  Peraya Daniel επισημαίνει ότι "η εκπαίδευση στα ΜΜΕ είναι θεμελιώδης και ότι το σχολείο θα έπρεπε να καταστεί το προνομιούχο κέντρο". http://www.european-mediaculture.org. (A propos de Marcel Frydman-Télévision et violence. Auteurs: Peraya, Daniel. Publié: 1994. Source: Recherches en communication, 1..Editeur: Université catholique de Louvain).


ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΒΙΑΙΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ ΣΕ ΕΦΗΒΟΥΣ

Παραδείγματα επιρροής βίαιων σκηνών της τηλεόρασης και του διαδικτύου με συνέπεια αυτοκτονίες και ανθρωποκτονίες εφήβων

Η ενημέρωση που προέρχεται από τα ΜΜΕ εξασκεί μια επιρροή στον κόσμο. Ιδιαίτερα αν οι δέκτες είναι έφηβοι, τότε το συγκεκριμένο μοτίβο ζωής που προβάλλεται από τα ΜΜΕ, δημιουργεί μια λανθασμένη αντίληψη για την πραγματικότητα την οποία και αναπαραγάγουν οι έφηβοι. Αυτή η ενημέρωση δημιουργεί μια έμμεση αρνητική επικοινωνία που προκαλεί διάφορα δραματικά κοινωνικά φαινόμενα.
Υπάρχουν πάρα πολλά παραδείγματα παγκόσμιας προβαλλόμενης βίας από τα ΜΜΕ, που είχαν σαν συνέπεια την αναπαραγωγή δυσάρεστων συμβάντων στην προσωπική ζωή των ανηλίκων-εφήβων. Θα αναφερθούμε σε μερικά από αυτά τα παραδείγματα που προκάλεσαν την κατακραυγή ολόκληρης της υφηλίου.
Αμέσως μετά τον απαγχονισμό του ιρακινού δικτάτορα Saddam Hussein στη Βαγδάτη, διαπιστώθηκαν πολλές αυτοκτονίες μικρών παιδιών και εφήβων σε αρκετά μέρη του κόσμου. Τα νέα παιδιά ταυτίστηκαν στον τρόπο θανάτου του δικτάτορα και αυτοκτόνησαν, με ένα σχοινί θέλοντας να μιμηθούν την κρεμάλα του δικτάτορα. Οι ανήλικοι αυτοί είχαν παρακολουθήσει από την τηλεόραση ή από το διαδίκτυο -όπως διαπιστώθηκε εκ των υστέρων- τον απαγχονισμό του Ιρακινού δικτάτορα της 5ης Νοεμβρίου 2006 για «το έγκλημα ενάντια στην ανθρωπότητα». Συγκεκριμένα:
Ένας Αλγερινός προέφηβος των 12 ετών κρεμάστηκε από τους συμμαθητές του παίζοντας μέσα σε ένα παιχνίδι, όπου μιμήθηκε την εκτέλεση του Saddam Hussein. Το γεγονός διαδραματίστηκε στη δυτική Αλγερία.
Ένα 12χρονο παιδί από την Τουρκία, κρεμάστηκε μιμούμενος τον Saddam Hussein. Ο πατέρας του αγοριού δήλωσε ότι ο γιος του δεν είχε ψυχολογικά προβλή-ματα και την ευθύνη του δράματος φέρει η μετάδοση των εικόνων απαγχονισμού.
Στη Σαουδική Αραβία ένα 12χρονο αγόρι κρεμάστηκε μέσα στο σπίτι του χρησιμοποιώντας μεταλλικό καλώδιο. Όταν επέστρεψε ο αδελφός του αγοριού από την προσευχή στο τζαμί, τον βρήκε να αιωρείται κρεμασμένος από ένα σχοινί που είχε στερεώσει στην κάσα μιας σιδερένιας πόρτας του σπιτιού.
Στο Πακιστάν ένας 9χρονος κρεμάστηκε με τη βοήθεια της 10χρονης αδελφής του από τον ανεμιστήρα της οροφής του σπιτιού τους. Ο πατέρας του κατήγγειλε ότι η πακιστανική τηλεόραση μετέδιδε συνεχώς την εκτέλεση του Σαντάμ Χουσεΐν.
Στην Υεμένη ένας  έφηβος κρεμάστηκε από ένα δέντρο μπροστά στο σπίτι του, ενώ ο συνομήλικός του έχασε τη ζωή του ενώπιον των φίλων του, παιρνώντας μια θη-λιά στο λαιμό του και πήδηξε στο κενό από το δέντρο απ' όπου είχε δέσει το σχοινί.
Στην Ινδία, ένας 15χρονος κρεμάστηκε επειδή - όπως είχε αναφέρει - ήθελε να αισθανθεί την ίδια οδύνη με τον Σαντάμ.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ένας 10χρονος κρεμάστηκε από το κρεβάτι του, το οποίο είχε στήσει όρθιο.

Μια 16χρονη έφηβη στην Ινδία αυτοκτόνησε, επηρεασμένη από τις φήμες ότι η έναρξη του πειράματος του CERN θα έφερνε το τέλος του κόσμου. Η 16χρονη που ήπιε φυτοφάρμακο -σύμφωνα με δηλώσεις του πατέρα της- είχε τρομάξει πολύ από εκπομπές της ινδικής τηλεόρασης, οι οποίες αναφερόντουσαν σε καταστροφή. Η έφηβη τις δύο τελευταίες ημέρες ρωτούσε επίμονα τον πατέρα της και τα μέλη της οικογένειάς της σχετικά με το συγκεκριμένο θέμα.

“Σύμφωνα με δημοσιεύματα των «Times», η ταινία του Ολιβερ Στόουν με τον τίτλο «Natural Born Killers» («Γεννημένοι δολοφόνοι»), αλλά και το ηλεκτρονικό παιχνίδι «Manhunt» («Ανθρωποκυνηγητό»), που δίνει πόντους στους παίκτες όταν σκοτώνουν με φρικτούς τρόπους, συνδέθηκαν με αρκετούς φόνους, τους οποίους διέπραξαν έφηβοι. Το ηλεκτρονικό παιχνίδι αποσύρθηκε από την αγορά, επειδή θεωρήθηκε υπεύθυνο για τη δολοφονία ενός 14χρονου από έναν φίλο του.
Ένας έφηβος ομολόγησε ότι, αφού είδε περίπου εκατό φορές την ταινία «Queen of the Damned» («Βασίλισσα των καταραμένων»), σκότωσε τον καλύτερό του φίλο. Επίσης διευκρίνισε ότι η πρωταγωνίστρια του έργου που ήταν βρικόλακας, του είπε να τον σκοτώσει. www.enet.gr. Enet διάλογοι.
Στις 5 Ιουν του 2002 κοντά στη Ναντ (Nantes) της Γαλλίας, ένας 17χρονος σκότωσε με πολλές μαχαιριές έναν από τους συντρόφους του, 15 χρονών. Αμέσως συνελήφθη και εξήγησε ότι του ήρθε μια επιθυμία να σκοτώσει κάποιον, μετά αφού είδε αρκετές φορές την ταινία Scream (Wes Craven, 1996) και μάλιστα το προ-ηγούμενο απόγευμα πριν τα γεγονότα. Les nouveaux médias : des jeunes libérés ou abandonnés. http://www.senat.fr/rap/r08-046/r08-04617.html [10.12.10]
Τον Οκτώβριο του 2004 μια παρέα εφήβων – τρία αγόρια μεταξύ 17 και 20 ετών και ένα κορίτσι 14 μόλις ετών έσπειραν τον πανικό στους δρόμους του Λονδίνου, δέρνοντας μέχρι θανάτου έναν άνδρα 30 ετών. Επίσης επιτέθηκαν και σε άλλους τέσσερις ανθρώπους. Μια από τις επιθέσεις βιντεοσκοπήθηκε από το κινητό τηλέφωνο της κοπέλας. Στην πέμπτη και τελευταία επίθεση, αστυνομικοί την αναγνώρισαν -με τη βοήθεια του κλειστού κυκλώματος παρακολούθησης της αστυνομίας- την στιγμή που κλωτσούσε με βία το κεφάλι ενός άστεγου,.
Tην 1η Ιουνίου 1999 ανατέθηκε μελέτη από τον Πρόεδρο Κλίντον στην Ομοσπονδιακή Επιτροπή Εμπορίου, η οποία κυκλοφόρησε το 2000 με τον τίτλο « Federal trade commission testifies on marketing violent entertainment to children », Η μελέτη αυτή κατέστησε σαφές ότι υπάρχει συσχετισμός ανάμεσα στη βία της νεολαίας και της έκθεσής τους στη βία». http://www.senat.fr/rap/r08-046/r08-04617.html. Les nouveaux médias : des jeunes libérés ou abandonnés ?


Συμπέρασμα

Καθημερινά η τηλεόραση προβάλλει τη βία και μάλιστα και σε επιτρεπόμενες ώρες. Η βία θεωρείται πλέον μια μαθημένη συμπεριφορά. Η βία που προβάλλει η τηλεόραση ενσωματώνεται στον έφηβο την οποία και εκδηλώνει είτε άμεσα προς τον ίδιο του τον εαυτό, δηλ. με μαζοχιστικό τρόπο (π.χ αυτοκτονία κλπ.), είτε προς τους άλλους σαδιστικά.
Πλήθος από έρευνες συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι η βία που προβάλλει η τηλεόραση δημιουργεί μια επιθετική συμπεριφορά στους εφήβους. Επομένως υπάρχει συνάφεια ανάμεσα στην παρακολούθηση βίαιων εκπομπών και την εκδήλωση επιθετικής συμπεριφοράς. Η τηλεόραση κατευθύνει την προσοχή των εφήβων σε μορφές βίαιης συμπεριφοράς, με αποτέλεσμα  να μιμούνται τις σκηνές βίας και να τις μεταφέρουν στην κοινωνία.
Οι έφηβοι που είναι αρκετά ευάλωτοι έχουν περισσότερες πιθανότητες να μεταφέρουν τις τηλεοπτικές σκηνές στην πραγματικότητα και κατ’ αυτόν τον τρόπο να αποκτήσουν μια βίαιη στάση στο κοινωνικό σύνολο ή να τους αυξάνεται η ήδη υπάρχουσα επιθετικότητά τους.
Οι στατιστικές έρευνες συγκλίνουν στις 3 ώρες, σχετικά με τις ώρες που περνούν οι έφηβοι βλέποντας τηλεόραση καθημερινά, όπου και τους προκαλείται εθισμός. Όσο περισσότερο οι έφηβοι παρακολουθούν την τηλεόραση, τόσο περισσότερο υπάρχει ο κίνδυνος να εκτεθούν σε βία. Οι έφηβοι βλέποντας τη βία ταυτίζονται και αναπαραγάγουν τις βίαιες πράξεις που προβάλλονται από τα συγκεκριμένα ΜΜΕ.


Κατερίνα Σούμπαση
Κοινωνική Ψυχολόγος, Ψυχοπαθολόγος, Ψυχοθ/τρια
Μεταπτυχιακό στις Επιστήμες της Αγωγής (Paris VIII)
Eξειδίκευση στη Δημοσιογραφία  LCM (London Centre of Management)
(Μορφοψυχολόγος, Συγγραφέας)
Τηλ.: 69 47 69 57 07

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου